Aneks. PANA

D wnioski i ryzyka ogólne

 

a) Niekonkretność zarzutów.

 

Wśród przedstawionych zarzutów większość ma charakter ogólny jak zarzuty nie przestrzegania regulaminu Google’a; chociaż podane są przepisy (czasami nawet bardzo dużo) to nie sprawia, że są to zarzuty konkretne; kiedy schodzi się na poziom konkretów zarzuty ukazują się wyssane z palca.

 

b) Art. 84 ustawy o biegłych rewidentach

 

Art. 84. Sprawozdanie z badania jest sporządzane w oparciu o akta badania zgromadzone i opracowane przez kluczowego biegłego rewidenta w toku badania. Akta badania umożliwiają biegłemu rewidentowi niebiorącemu udziału w badaniu prześledzenie przebiegu badania i znalezienie uzasadnienia dla opinii o badanym sprawozdaniu finansowym wyrażonej w sprawozdaniu z badania. 

 

PANA powoływała się na ten przepis, że oto kontrolujący w mojej dokumentacji z badania nie mogą znaleźć uzasadnienia dla opinii o badanym sprawozdaniu finansowym. 

Ten przepis trzeba zmienić z następujących przyczyn: 

- kontrolujący nie występują w tym postępowaniu jako biegli rewidenci, tylko jako osoby spoza korporacji biegłych rewidentów, bo takie było uzasadnienie i sens powołania PANA; wobec tego, aby można było powołać się na ten przepis, trzeba byłoby powołać jakiegoś biegłego rewidenta wykonującego aktualnie zawód biegłego rewidenta na eksperta zadając mu pytanie: czy moja dokumentacja pozwala mu na prześledzenie badania i znalezienie uzasadnienia dla wystawionej opinii. Dokumentacja z kontroli PANA nie zawiera takiego dokumentu. 

(PANA to sprzeczność sama w sobie: ma być instytucją zewnętrzną od PIBR (Polskiej Izby Biegłych Rewidentów), aby kontrolować biegłych rewidentów, tymczasem zatrudnia biegłych rewidentów nie wykonujących zawodu, a ekspertem ogólnym (nie wiadomo od czego) jest biegły rewident aktualnie wykonujący zawód.

Jaka piękna okazja do wyeliminowania dotychczasowego audytora i przejęcia klienta do własnego portfela zleceń, zwłaszcza przy dostępie do dokumentacji z badania, a szczególnie do skanów umów). 

- przepis pozwala na uznaniową ocenę dokumentacji w zależności od stanu wiedzy, doświadczenia, mentalności, humoru oceniającego; nie do uniknięcia są przypadki, że głupszy będzie oceniał mądrzejszego, mniej doświadczony bardziej doświadczonego, a uprzedzony swojego „wroga”, o którym powziął z góry przekonanie, że to potencjalny oszust.

 

c) PANA – nowa osoba prawna na rynku usług audytorskich

 

PANA jako nowa osoba prawna na rynku audytorskim nie wie na ile może sobie pozwolić i prowadzi „rozpoznanie bojem”: uznaje za błąd jak największą ilość działań audytorskich, a potem w postępowaniu, także sądowym, sprawdza, co przejdzie, a co nie przejdzie. Z czasem ustali się praktyka kontrolna i praktyka sądowa, póki jej nie ma jest wolna amerykanka (np. upieranie się, że przekroczenie terminu wynikającego z  własnego harmonogramu nie ma znaczenia procesowego, nie wyrażenie zgody na moje skreślenie z PIBR na własny wniosek (zostanie omówione później), czy sugerowanie w trakcie przesłuchania w PANA biegłemu rewidentowi, aby przyznał się do win niepopełnionych.

 

d) Tendencja do wypchnięcia z rynku małych firm

 

i) sabotowanie przez PANA prawa do uproszczenia procedur wynikających ze standardów w małych firmach audytorskich i w przypadku badania małych firm, 

ii) rozpowszechnienie przez standardy metody badanie sprawozdań finansowych „od góry” co ma następujące wady:

 

czynnik	„badanie od dołu”	„badanie od góry”
myśl główna	uzyskanie dowodów na to, czy sprawozdanie finansowe pokazuje prawdziwy obraz firmy	sporządzenie dokumentacji z badania, która redukuje do minimum odpowiedzialność firmy audytorskiej (podobnie jak lekarz, który zamiast leczyć, wypełnia formularze statystyczne)
metoda badania	od dołu do góry	od góry do dołu
opis metody	najpierw testy, na ich podstawie identyfikacja ryzyk	identyfikacja ryzyk na podstawie przeglądów analitycznych i rozmów z kierownictwem, na ich podstawie planowanie testów (badanie przyjmuje formę przeglądu)
ryzyka	wynikające z badań „na dole”	wymyślane „na górze” jak ryzyka (często pozorne) w prospekcie emisyjnym, których nazwanie ma uchronić Zarząd przed ewentualnymi zarzutami inwestorów kupujących akcje spółki
standardy badania	narzędzia, które mają pomóc w pracy biegłego rewidenta	regulamin podany do wykonania jak w wojsku
niezależność biegłego rewidenta	wysoka	pozorna
treść i forma	przewaga treści	przewaga formy
czas badania	pracochłonne	oszczędza czas
zysk finansowy z projektu	niższy	wyższy
postrzeganie zawodu biegłego rewidenta przez społeczeństwo	wolny zawód	urzędnik z pieczątką, członek „nadzwyczajnej kasty” wyposażony w przywileje typu dwuletnie umowy

 

e) Tendencja do zamiany zawodu niezależnego biegłego rewidenta w zawód urzędniczy

 

i) próba narzucenia takiej koncepcji pracy, że to biegły jest dla standardów, a nie standardy dla niezależnego biegłego, co spowoduje upadek zawodu. 

ii) próba zawłaszczenia przez PANA prawa do oceny dokumentacji audytorskiej poprzez narzucenie jedynie obowiązujących wzorów i formularzy (których nawet standardy badania nie przewidują); biegli rewidenci zamiast zajmować się badaniem, będą koncentrowali się na papierologii, żeby zadowolić wymagania PANA. Mówiąc metaforycznie: to łoże prokrustowe do przycinania niepokornych audytorów.

f) Tortury psychiczne

 

Należy się także zastanowić, czy metoda badania zastosowana przez PANA nie zawiera elementów tortur psychicznych: negatywne nastawienia kontrolowanych, w myśl zasady, że jesteśmy potencjalnymi oszustami, brak zaufania do naszych ustnych wyjaśnień, zarzuty wymyślane na siłę  kapelusza. Definicja tortur jest następująca: