Aneks. PANA

B Bałagan, niechlujstwo:

 

Według mojej opinii jak na tak krótki okres działalności agencji, panujący w niej bałagan ocierający się o niechlujstwo nie jest znaczny i nie odbiega istotnie od poziomu bałaganu w innych jednostkach administracyjnych i sądowych; problem polega na tym, że PANA zamiast przyznać się do błędów i starać się je poprawić, próbuje uchylać się od odpowiedzialności za ich negatywne skutki, co zostanie dokładnie opisane w dalszej części.

 

a) zaginione dokumenty C1, C2, C3

 

Między umieszczeniem dokumentacji na serwerze PANA, a wydaniem przez PANA protokołu z badania dokumentacji zapodziały się trzy dokumenty C1, C2, C3, z których jeden był bardzo istotnym oświadczeniem zarządu spółki o przekazaniu audytorowi wszystkich posiadanych dokumentów i informacji. 

Szkoda niewielka, ale co by było, gdyby zginęły skany umów klienta lub inne dokumenty zawierające tajemnice przedsiębiorstwa, i walały się gdzieś na przypadkowych serwerach.

 

b) brak przygotowania do rozmowy, której celem było omówienie dokumentacji z badania

 

Rozmowa była nagrywana, więc bardzo łatwo można obronić tezę, że osoby kontrolujące nie poświęciły dosyć czasu na przejrzenie dokumentacji przed tą rozmową, nie wiedziały nawet, w którym miejscu arkusza kalkulacyjnego został wyliczony poziom istotności badania. 

Prawdopodobnie było to spowodowane zbyt dużym obciążeniem pracą – roczny harmonogram kontroli był zbyt ambitny, pracownicy chcieli go wykonać za wszelką cenę, starając się przy tym osiągnąć jak najwięcej sukcesów, czyli znaleźć jak najwięcej usterek i nieprawidłowości; przepracowanie skutkowało obniżeniem jakości kontroli.

 

c) pomylone przepisy w raporcie z badania

 

Raport z badania wymienia w tabelce 11 zarzutów do mojej pracy. 

Do zarzutu 10 przyporządkowano przepisy odpowiednie do zarzutu 11. 

Prawdopodobnie pierwotnie było w tabelce12 zarzutów; osoba korygująca tabelkę zamiast wykasować cały wiersz tabelki wykasowała jedną komórkę. 

Błąd jak błąd, ale pokazuje, że korekta nie zadziałała w odpowiedni sposób.

 

d) nie przestrzeganie własnego harmonogramu prac

 

Po zakończeniu kontroli PANA sporządziła protokół kontroli. Napisaliśmy zastrzeżenia do protokołu i otrzymaliśmy pismo o sposobie rozpatrzenia zastrzeżeń … z jednodniowym opóźnieniem. 

Fragment harmonogramu PANA (ogólny_schemat_procedur_kontroli_pana): 

Ponieważ pismo zostało do nas przekazane po terminie należy uznać, że „nie stwierdzono odpowiedzi na zarzuty do protokołu, gdyż został on przekazany po terminie, a więc przyjęto wszystkie nasze zastrzeżenia”, inaczej mówiąc: pismo jest nielegalne. 

Ale PANA sądzi inaczej, według niej przekroczenie terminu wynikającego z harmonogramu nie ma żadnego znaczenia, ponieważ także bez tego pisma, raport końcowy byłby taki sam; nie ma zgody na taką interpretację zaistniałej sytuacji: 

- nie jest prawdą, że odrzucenie pisma informującego „o sposobie rozpatrzenia zastrzeżeń PANA” nie ma znaczenia, wręcz przeciwnie: ma zasadnicze znaczenie dla oceny zgromadzonego materiału dowodowego i stanu prawnego;

- nierówność stron postępowania; gdybyśmy my przekroczyli termin na złożenie zastrzeżeń, zostałyby one odrzucone z definicji i potraktowane jako nieistniejące; 

- niszczone są zasady pewności prawa i zaufania do państwa; 

- analogiczna zasada jest stosowana przez sądy rozpatrujące skargi składane z powodu fałszowania wyborów wszystkich instancji: według sądów fałszerstwa nie mają istotnego znaczenia dla wyniku wyborów; to powoduje, że fałszerstwa czynią z aktu wyborczego parodię i zachęcają do dalszych fałszerstw skoro są one bezkarne.

 

e) brak daty na postanowieniu o przedstawieniu zarzutów

 

Ponieważ w przypadkach, kiedy na naszych dokumentach z badania brak było daty (opis zdarzeń w następnym poście), wniosek PANA był formułowany: „nie stwierdzono dokumentu”, w tym przypadku możemy śmiało powiedzieć, że „nie przedstawiono zarzutów”. 

Nie! PANA dokonała „sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej”. W przypadku kontrolowanych brak daty: grzech śmiertelny nie przestrzegania standardów badania, w przypadku PANA „oczywista pomyłka pisarska”.